15 sierpnia katolicy obchodzą święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny; wydarzenie, które upamiętnia koniec ziemskiego życia Matki Jezusa. Jeszcze w VI wieku dzień ten czczono pod nazwą „Zaśnięcia Matki Bożej”. Święto szybko rozprzestrzeniło się na zachodzie Europy i w VIII wieku stało się jedną z najważniejszych uroczystości, tuż po Bożym Narodzeniu i Wielkanocy. W Polsce wiąże się ono ze zwyczajem święcenia kwiatów i ziół, które zgodnie z tradycją mają zapewnić ochronę przed chorobami oraz błogosławieństwo. W sierpniu każdy kwiat woła – zanieś mnie do kościoła!” – tak stare przysłowie ludowe przypomina o zwyczaju święcenia bukietów w uroczystość Matki Boskiej Zielnej. Od wieków – zgodnie z tradycją – 15 sierpnia kobiety wstawały wczesnym rankiem, by zebrać świeże, wonne zioła i kwiaty z pól i łąk. Jak podają źródła, podstawę stanowiły cztery części składowe: zioła, zboża, owoce i warzywa. Wierzono, że poświęcone w to święto wiązanki ochronią dom przed złem, zapewnią gospodarstwu szczęście i bezpieczeństwo. Pobłogosławione rośliny pozostawiano w domostwie do wyschnięcia. Przypominamy, że dziś przypada tradycyjna uroczystość odpustowa w katedrze włocławskiej, a na naszej ziemi – w Grzegorzewie i Dębach Szlacheckich.
